اثر منابع مختلف کودهای محتوی نیتروژن پایه و اسید هیومیک بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک گندم رقم پیشتاز

به­منظور ارزیابی اثر منابع مختلف کودهای نیتروژن پایه (اوره، سولفات­ آمونیوم، اوره با پوشش گوگردی و عدم مصرف کود نیتروژن پایه) و اسید­هیومیک (مصرف و عدم مصرف) بر عملکرد، اجزای عملکرد و کارایی مصرف نیتروژن گندم، آزمایشی به ­صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95-1394 در مزرعه تحقیقاتی شرکت مزارع نوین ایرانیان واقع در شهرستان ورامین انجام شد. نتایج نشان داد که اثر نوع کود نیتروژن بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی‌دار بود. بیش­ ترین ارتفاع بوته، عملکرد بیولوژیک، تعداد پنجه در بوته و تعداد سنبله در متر مربع از تیمار کود اوره به­ دست آمد. اما بیش ­ترین وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله، عملکرد دانه و شاخص برداشت در تیمار اوره با پوشش گوگردی تولید شد و مصرف کود اوره با پوشش گوگردی نسبت به اوره و سولفات آمونیوم به ترتیب 10 و 2/23 درصد عملکرد دانه را افزایش داد. هم­ چنین، کاربرد اسید­هیومیک، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله و عملکرد دانه گندم را به ترتیب به مقدار 0/14، 8/17 و 24 درصد افزایش داد. مصرف کود اوره با پوشش گوگردی و اسید­هیومیک، افزایش کارایی مصرف نیتروژن را به دنبال داشت. بنابراین می‌توان با مصرف اوره با پوشش گوگردی به ­عنوان کود پایه و کاربرد اسید­هیومیک، ضمن افزایش عملکرد گندم، هدر­روی نیتروژن را کاهش داد.